Kule Kowsky.

Odkąd pamiętam kule Kowsky zawsze gościły w moim życiu. Widziałem je jednak zawsze z perspektywy osoby pobocznej, czyli nigdy nie potrzebowałem użyć ich na własnej skórze. Do czasu…

 

Pewnej niedzieli, jak co tydzień rozgrywałem mecz w piłkarskiej b-klasie. Lidze która z racji swojego bytu jest często jedyną rozrywką w małych miejscowościach  i nie inaczej również było tam gdzie mieszkałem.  Należy również dodać że to co było rozrywką dla miejscowych często dla piłkarzy było równoznaczne z walką niczym w rzymskim Koloseum. Działo się to głównie z powodu tego, że pośród 11 „piłkarzy” którzy wychodzili na murawę część nie miała pojęcia co właściwie tutaj robi, część  po sobocie nie potrafiła prawidłowo ocenić gdzie jest piłka a gdzie noga przeciwnika a części nic się nie chciało i jedyną rozrywką było „podeptać” przeciwnika. Jak się zapewne domyślacie raz na jakiś czas, trzeba było wzywać ambulans który zabierał rannego „wojownika b-klasy”  z Koloseum z przeróżnymi urazami. 

 

Dosięgło i mnie… ale o dziwo przyczyną tego nie było starcie z graczem drużyny przeciwnej ale z matką naturą. Wyobraźcie sobie sytuację, rzut rożny, wrzutka z prawej strony, wyskakuję najwyżej i pakuje głową futbolówkę do siatki. Zanim jeszcze wylądowałem już widziałem siebie jako bohatera a krzyki kibiców podnosiły na duchu. Niestety lądowanie nie było takie przyjemne. Źle postawiona stopa i… pęknięcie 5 kości śródstopia. Naturalnym jest że poprosiłem o zmianę, na co trener krzyknął „rozbiegaj to”. Słynne „rozbiegaj” tym razem nie zadziałało. Jako że nie miałem nigdy nic złamanego nie wiedziałem że owy ból dotyczy właśnie tego.  Długo nie wytrzymałem, szybka wizyta w szpitalu, zdjęcie i gips na 8 tygodni.

 

Pierwszy raz gips w życiu i co tu robić, tym bardziej że są wakacje. Na następny dzień w moje ręce trafiła ww. kula firmy Kowsky. Jako że miałem możliwość to wybrałem sobie specjalną edycję. Czarny uchwyt i miedziana rurka dzięki czemu nie dość że kula mi pomagała to wyglądałem jeszcze modnie;) Z racji tego, że nigdy nie chodziłem o kulach na początku szło mi to dość opornie, bołały mnie przedramiona a i utrzymanie równowagi stanowiło nie lada wyzwanie. Wystarczyło jednak kilka dni by poruszać się całkowicie swobodnie.  Obejma stabilizująca łokieć, regulowana wysokość  za pomocą przycisku typu „click” a także obciążenie do 140 kg  sprawiały ,że nigdy nie miałem żadnych problemów z kulami Kowsky.  Muszę przyznać że próbowałem wielu różnych „sztuczek” ale nawet  mnie ,  domowej psui , nie udało się uszkodzić kul, które przez 8 tygodni były moimi najbliższymi przyjaciółmi.